நீரின்றி அமையாது உலகு

நெருப்பு, நிலம், காற்று, ஆகாயம், என் அனைத்தும் உருவான பின்னரும், இந்த பூமியில் உயிர்கள் தோன்றவில்லை. இந்த பூமியின் நிலத்தில் இருந்து தோன்றிய வாயுக்கள் வானத்தில் மேகமாகத் திரண்டு, மழையாகப் பெய்த பின்னர் நுண்ணுயிர்கள், புற்கள், செடி கொடிகள், உருவாகத் தொடங்கின. அந்தப் படைப்பின் தொடர்ச்சியாக அசையும் உயிரினங்களும் உருவாகத் தொடங்கின.

முதன் முதலில் நிலத்தில் குளம், குட்டை, ஆறு, மற்றும் கடல் உருவாகின. அந்தக் கடலில் தோன்றிய சிறு சிறு உயிரினங்களின் பரிணாம வளர்ச்சியாக மீன்களும், கடல் வாழ் உயிரினங்களும் உருவாகின. கடலில் தோன்றிய உயிர்களின் பரிணாம வளர்ச்சியாக, நீர், நிலம் இரண்டிலும் வாழக்கூடிய உயிர்கள் தோன்றின. அவற்றின் பரிணாம வளர்ச்சியாக நிலத்தில் மட்டுமே வாழக்கூடிய உயிர்கள் தோன்றின. நிலத்தில் தோன்றிய உயிர்களின் பரிணாம வளர்ச்சியின் உச்சமாக மனிதர்கள் தோன்றினார்கள்.

இந்த பரிணாம வளர்ச்சி ஆறாவது அறிவான மனித பிறப்போடு முடிவதாக எனக்குத் தோன்றவில்லை. மனிதர்கள் அனைவரும் ஏழாவது அறிவை நோக்கிச் சென்று கொண்டிருக்கிறார்கள். முதல் ஆறு அறிவின் வளர்ச்சி உடல் மூலமாகவும் ஆறாவது அறிவுக்கு மேலான வளர்ச்சி, மனம் மற்றும் புத்தியின் மூலமாகவும் நடைபெறுகிறது.

அனைத்தும் இருந்தும் தோன்றாத உயிர் நீர் உருவான பின்பு தோன்றியதால், “நீரின்றி அமையாது உலகு”.